strijdbaar
strijdbaar - Bijvoeglijk naamwoord 1. in staat om te strijden ♢ De oude, maar nog zo strijdbare vrouw stond vooraan bij de demonstratie. Woordherkomst Naamwoord van handeling van strijden met het achtervoegsel -baar.
Wiktionary (2019)
strijdbaar - Bijvoeglijk naamwoord 1. in staat om te strijden ♢ De oude, maar nog zo strijdbare vrouw stond vooraan bij de demonstratie. Woordherkomst Naamwoord van handeling van strijden met het achtervoegsel -baar.
Muiswerk Educatief (2017)
strijdbaar - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: strijd-baar 1. bereid of in staat om te vechten, met woorden of andere middelen ♢ als het om discriminatie gaat, is ze altijd erg strijdbaar Bijvoeglijk naamwoord: strijd-baar ...
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. (-der, -st), geschikt tot de strijd, tot de oorlog; weerbaar : zijn strijdbare arm ; een leger van strijdbare mannen ; een strijdbaar volk ; — ook met betr. tot geestelijke conflicten.
M. J. Koenen's (1937)
bn. (geschikt tot de strijd, in staat om te strijden, weerbaar, geneigd tot de strijd): strijdbare mannen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: