Onhuiselijk, onhuislijk
bn. (-er, -st), 1. weinig gehecht aan het leven thuis; weinig thuis: hij is erg onhuiselijk. 2. ongezellig: bij haar is het nogal onhuislijk.
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. (-er, -st), 1. weinig gehecht aan het leven thuis; weinig thuis: hij is erg onhuiselijk. 2. ongezellig: bij haar is het nogal onhuislijk.
M. J. Koenen's (1937)
bn. (niet gaarne thuis; ongezellig): die man is nog al onhuiselijk; wat is het daar onhuiselijk!
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: