onbeschrijfelijk (onbeschrijflijk)
bn. en bw. (-er, -st), 1. zo vreemd of zo eigenaardig, dat er geen juiste beschrijving van te geven is: een onbeschrijfelijke warboel; 2. alle beschrijving te boven gaand, zo groot, hevig enz.: een onbeschrijfelijke geestdrift; als bw. van graad, zij voelde zich gelukkig.
