grondtaal
oorepronklike taal.
M. J. Koenen's (1937)
v. grondtalen (taal, waaruit andere talen zich ontwikkeld hebben): het Latijn is de grondtaal der Romaanse talen.
Jozef Verschueren (1930)
v. (...talen) 1. taal van de grondtekst van een werk. 2. taal die een groep van talen ten grondslag ligt.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
v./m., 1. oorspronkelijke taal, de taal waarin een vertaald werk oorspronkelijk geschreven is; 2. taal die de oorsprong is van een bepaalde groep van talen.
J.H. van Dale (1898)
GRONDTAAL, v. de oorspronkelijke taal de taal waarin het eene of andere vertaalde werk oorspronkelijk geschreven is; — (ook) de taal die de oorsprong is van eene bepaalde groep van talen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: