Grondstelling
in de wiskunde: axioma.
Wat is de betekenis van Grondstelling?
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Grondstelling
v. (-en), 1. fundamentele stelling van een leer, hoofdwaarheid; 2. stelregel, grondregel; 3. (wisk.) stelling die geen bewijs behoeft, axioma.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
grondstelling
v. (-en) stelling waarop de andere stellingen gegrond, gevestigd zijn nl. 1. hoofdwaarheid van een leer. 2. stelregel. 3. Wisk. stelling die niet bewezen wordt. Syn. axioma.
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
grondstelling
v. (-en), 1. fundamentele stelling van een leer, hoofdwaarheid; 2. stelregel, grondregel; 3. (wiskunde) stelling die geen bewijs behoeft, axioma.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Grondstelling
GRONDSTELLING, v. (-en), fundamenteele stelling eener leer, hoofdwaarheid; — (ook) stelregel, grondregel; — (wisk.) stelling die geen bewijs behoeft, axioma,
Gerelateerde zoekopdrachten