Geeuwerig
adj., gapperich.
Wat is de betekenis van Geeuwerig?
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
geeuwerig
bn. (herhaaldelijk neiging gevoelende om te geeuwen; telkens geeuwende; gaperig): ik word geeuwerig, ik heb slaap.
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
geeuwerig
bn. (-er, -st), herhaaldelijk neiging voelende om te geeuwen: je bent zo rekkerig en —, je hebt zeker koorts; (bij uitbreiding) vervelend, saai.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Geeuwerig
GEEUWERIG, bn. (-er, -st), herhaaldelijk neiging gevoelende om te geeuwen je bent zoo rekkerig en geeuwerig, je hebt zeker de koorts; — vervelend, saai: eene geeuwerige voordracht. GEEUWERIGHEID, v.
Gerelateerde zoekopdrachten
