Echinocaulon / Echinocaulos
Echinocáúlon Meissn. [K. Fr. Meissner (1800, Bern; 1874, Bazel), hoogleeraar te Bazel] / Echinocáúlos Hassk. [J. K. Hasskarl], - van Gr. echīnos, zeeëgel (het gestekelde zeedier), egel (het gestekelde landdier); kaulos, stengel: plant met (zee)egelachtigen, dwz. gestekelden stengel.
