Wat is de betekenis van Breeuwen?

breeuwen - Werkwoord 1. (ov) (scheepvaart) het dichten van de naden van de scheepshuid met vezels en pek ♢ De dekken werden gebreeuwd, [en] buiten boord de ijzeren huid boven water gebikt en geschraapt. Synoniemen kalefaten, kalfaten

of kalfaten, het dichten van de naden tussen de planken van het scheepsdek of de romp, door oud, uitgeplozen touw met een „breeuwijzer” tussen de planken te slaan en de naden vervolgens met pek of teer waterdicht te maken.

Breeuwen - ook kalfatert, het waterdicht maken van de naden tussen huidgangen of dekdelen. Vroeger werd dit gedaan met mos en werk (soort uitgeplozen touw). Voor houten ronde en plat bodemjachten wordt het werk veel toegepast bij brede naden. Voor smalle naden wordt het dunne breeuwkatoen gebruikt. De naden worden na het breeuwen met pek of teerpro...

v., brouwe; nodig gebreeuwd moeten worden, wurksiik wêze.

(breeuwrde, heeft gebreeuwd), (zeew.) kalfaten, met werk de naden in de huid van een vaartuig dichtmaken; — (waterb.) naden in sluisdeuren, vloeren enz. dichten; — (fig.) hij zal het wel breeuwen, hij zal het wel klaarspelen, in orde brengen.

is het dichten van naden tussen huidplanken of dekdelen door middel van „werk” (geplozen geteerd touw). Men slaat het werk met een breeuwijzer, een soort beitel met een tot drie groeven in de vouw, in de naden, met gebruik van een houten breeuwhamer. Meest gaan drie lagen werk in de naad. Daar de naad van boven licht opens...

breeuwde, h. gebreeuwd (het waterdicht-maken van schepen en sluisdeuren: kalfaten); bij het breeuwen worden de naden met werk gedicht en dan met pek overgoten.

kalfaten, scheepsnaden dichten met werk of uitgeplozen touw.

Breeuwen - noemt men het dichten van de naden tusschen de houten planken van den romp en de dekken van de schepen met zgn. breeuwwerk (uitgeplozen touw). Het geschiedt met een breeuwijzer (stompe korte beitel) en een houten hamer. Wordt ook wel kalfaten genoemd.