Wat is de betekenis van brandbaar?

bn. (-der, -st), vatbaar voor verbranding, kunnende branden: benzine is zeer brandbaar.

brandbaar - Bijvoeglijk naamwoord 1. de potentie hebben te kunnen branden ♢ Kerosine is een zeer brandbare vloeistof. Woordherkomst Naamwoord van handeling van branden met het achtervoegsel -baar Antoniemen onbrandbaar

brandbaar - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: brand-baar 1. wat kan branden ♢ de stof van deze gordijnen is erg brandbaar Bijvoeglijk naamwoord: brand-baar ... is brandbaarder dan ... het...

vlambaar.

adj., brânber.

bn. (-der, -st), vatbaar voor verbranding: benzine is zeer brandbaar.

BRANDBAAR, bn. (-der, -st), vatbaar voor verbranding, kunnende branden: benzine is zeer brandbaar, BRANDBAARHEID, v.

...

...