De oudste, ten dele mesol., ten dele neol. beschaving van Japan, waarvan de vroegste resten dateren van omstr. 4500 v.C. en de laatste plaatselijke resten van kort voor het begin van onze jaartelling. De naam v.d. kultuur, lett. „koordmotief” is ontleend aan de versiering v.h. aardewerk.
Wie de dragers van deze kultuur van jagers en vissers waren is niet vastgesteld; sommigen zien in de Jömonmens een proto-Ainu*, anderen een protoJapanner. Belangrijke vindplaatsen van Jömonkultuur zijn o.a. de talrijke afvalheuvels, bestaande uit schelpen. Determinering der schelpen (zoet- of zoutwaterdieren) levert i.v.m. de recente geol. geschiedenis v.h. land (het rijzen v.d. bodem in het Kanto-gebied) een waardevol aanknopingspunt voor datering der vondsten. Tot de meest spectaculaire vondsten behoren een aantal bizar gemodelleerde menselijke gestalten in klei, waarschijnlijk van godsdienstige betekenis.
