bomvrije schuilruimte.
onder of soms ook boven de grond gebouwde ruimte met dikke muren, zware deuren en ventilatiekokers of luchtverversingssystemen, ontworpen om in te schuilen tegen bombardementen, beschietingen of gasaanvallen e.d.; bomvrije, veelal ondergrondse schuilruimte.
Voorbeelden:
Het gebouwtje dat achter de mast staat had net zo goed een transformatorhuisje kunnen zijn. De leden van de (inmiddels opgedoekte) Bescherming Bevolking (BB) wisten beter. Onder het gebouwtje lag een heuse schuilkelder. Gebouwd om de bevolking te beschermen tegen de tijdens de Koude Oorlog dreigende atoomaanvallen vanuit het Oostblok. Wie de pijlen volgt komt bij een geopende deur en een steile stenen trap naar beneden. De grote blauwe deur (gemaakt om de druk van een atoomaanval te kunnen weerstaan) is op deze Open Monumentendag voor het eerst sinds de bouw van de kelder (in 1964) geopend voor het publiek.
http://www.asserjournaal.nl/pagina.php?pid=3105, 2004
Berlijn werd verdedigd door drie betonnen Flaktorens (Flak is de afkorting van Flugabwehrkanonen), maar die van de Zoo was de grootste. Naast een leefruimte voor een honderdtal kanonniers bevatte hij een hospitaal met 95 bedden en twee operatiekwartieren, een schuilkelder voor 15.000 mensen, keukens en een radiostation. In de bovenverdieping zat een communicatiecentrum vanwaar de Luftwaffe de luchtverdediging van Berlijn coördineerde.
De Standaard, 1996
Op 30 april pleegde Hitler zelfmoord, omdat de Russen zijn schuilkelder tot op schootsafstand genaderd waren.
http://www.oorlogsmuseum-overloon.nl/nl/default.htm
Een Israëlische radar kan vrijwel onmiddellijk na het afvuren van raketten precies de plaats vaststellen waar dat is gebeurd. Die informatie wordt razendsnel doorgeseind naar helikopters en artillerie, zodat de Hezbollah-strijders na het afvuren van de raketten dekking moeten zoeken. Desalniettemin is Hezbollah in staat de Israëlische bevolking in Noord-Israël in de schuilkelders te houden.
De Standaard, 1996
Schuilkelders betekenden vaak de stank van zweet, pis en stront. De muffige lucht van vochtige muren, de geur van kots, van wonden, van zalf. Ik kreeg het altijd vreselijk benauwd in de schuilkelders. Was bang om onder puin, stenen en gruis bedolven te raken en te stikken.
Jan Cremer, De Hunnen. Dl. 2: Bevrijding, 1983
