tandheelkundig specialisme.
tandheelkundig specialisme dat zich bezighoudt met het onderzoek naar de vorm, groei en ontwikkeling van het gebit en de kaken en de behandeling van de stand van de tanden en kaken door middel van beugels.
Voorbeelden:
Orthodontie is de specialisatie binnen de tandheelkunde die zich bezighoudt met diagnose, preventie en behandeling van onregelmatige stand van je tanden of je kaak. Meestal wordt voor een orthodontische behandeling een beugel gebruikt. En niet alleen bij eenderde van de jongeren, ook steeds meer volwassenen ontdekken de voordelen van een recht gebit.
http://www.gezondheidsnet.nl/
In het eerste jaar postacademische opleiding orthodontie wordt gepoogd de student (tandarts) begrippen bij te brengen van een aantal basiswetenschappen die betrekking hebben tot het begrijpen en interpreteren van de orthodontische literatuur [...]. Naast deze algemeen fundamentele vakken worden ook een aantal specifieke orthodontische vakgebieden geïntroduceerd met betrekking tot het voorbereiden op de kliniek orthodontie: ook al zijn deze vakken van algemene aard, toch is de inhoud ervan specifiek toegespitst op het deelgebied orthodontie. Het programma omvat 325 uur theorie en 75 uur praktische oefeningen. Als minimum toelatingsvoorwaarde geldt het bezit van het diploma van tandarts.
http://aivwww.rug.ac.be/Studentenadministratie/Studiegids/2001/NL/INDEX.HTM
De driejarige specialistenopleiding leidt tot een universitair certificaat van tandarts-specialist in de orthodontie, mits de kandidaat aan de specifieke eisen tijdens zijn opleiding heeft voldaan. Inhoudelijk komt het programma van de opleiding overeen met het Europese Erasmusprogramma voor de opleiding orthodontie.
http://www.med.kuleuven.ac.be/education/docs/tandartsboekje.doc
