Het Warschaupact was een militair bondgenootschap dat op 14 mei 1955 werd opgericht door de Sovjet-Unie en zeven Oost-Europese landen: Albanië, Bulgarije, Hongarije, Oost-Duitsland (DDR), Polen, Roemenië en Tsjecho-Slowakije. Het was opgericht als tegenhanger van de NAVO (Noord-Atlantische Verdragsorganisatie), die het Westen onder leiding van de Verenigde Staten en Canada verenigde.
Het belangrijkste doel van het Warschaupact was het handhaven van de macht en invloed van de Sovjet-Unie in Oost-Europa, evenals het bevorderen van militaire en politieke samenwerking tussen de lidstaten. Het Warschaupact werd vaak gebruikt als instrument om de invloedssfeer van de Sovjet-Unie te handhaven en om te reageren op bedreigingen voor het communistische regime in Oost-Europa.
Het Warschaupact kwam echter onder druk te staan na de val van de Berlijnse Muur in 1989 en de ineenstorting van de Sovjet-Unie in 1991. Veel van de lidstaten begonnen hun banden met het bondgenootschap te verbreken en kozen voor democratische hervormingen en toenadering tot het Westen. Het Warschaupact werd officieel ontbonden op 1 juli 1991.
