(Ned.) De W. van 1919 geeft aan de Staat de bevoegdheid eisen vast te stellen, waaraan in de handel gebrachte waren (ten minste) moeten voldoen, in het belang van de volksgezondheid en van de eerlijkheid in de handel; in een groot aantal uitvoeringsbesluiten is het praktische effect van de wet gegeven. Voor de toepassing zijn er de keuringsdiensten: in de N. provinciën provinciale diensten, overigens diensten in het leven geroepen en gehouden door gemeenten of groepen van gemeenten, met geldelijke medewerking van het Rijk.
In de voorbereiding der uitvoeringsbeschikkingen is aan het georganiseerde bedrijfsleven een plaats toegekend.België kent geen eigenlijke W., doch de handel en verkoop van voor de voeding van mens en dier bestemde waren zijn onderworpen aan tic wet van 4 Aug. 1890. Voor de uitvoering van de wet en het uitoefenen van controle op het vervaardigen of mengen van voedingswaren werden een aantal K.B.s getroffen (vethoudende waren en oliën, cacao en chocolade, dranken, brood, kaas, eieren, suiker, enz.). Een reeks andere K.B.s regelen het toezicht op en het vervaardigen of mengen van veevoeders en meststoffen, alsmede hun benaming en hun gehalte aan bepaalde bestanddelen. Niet alleen de Staat, doch ook de gemeenten hebben een recht van toezicht op de verkoop van voedingswaren en dranken, krachtens het decreet van 9-22 Juli 1791. Straffen voor vervalsing zijn bepaald in art. 500 vlg. en 454 vlg. van het Wetboek v. Strafrecht.
