Wat is de betekenis van Lijdelijk?

lijdelijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. zonder verzet, ongemak verdragend ♢ Hij moest lijdelijk verzet toepassen. Woordherkomst afgeleid van lijd (stam van het werkwoord lijden) met het achtervoegsel -lijk met het invoegsel -e- Synoniemen passief Antoniemen onlijdelijk

In het civiele recht is ‘de rechter lijdelijk’. Dat betekent dat hij alleen beslist op de geschilpunten die de partijen zelf naar voren brengen en een afwachtende houding aanneemt. In het strafproces en het bestuursproces is de rechter daarentegen leidend; hij onderzoekt de zaak die aan hem wordt voorgelegd.

De rechter is lijdelijk wanneer hij in een civiele procedure een afwachtende houding aanneemt en niet actief op zoek gaat naar de feiten en omstandigheden (de materiële waarheid). De rechter baseert zijn uitspraak op de geschilpunten die de partijen naar voren brengen. Voor de partijen in een civiele procedure is het van groot belang dat zij al hun...

meestal aanduiding van opstelling civiele rechter, die alleen beslist over de geschilpunten die de partijen zelf naar voren brengen en zich terughoudend opstelt.

adj. & adv., forduldich; — toezien, de dingen op har birin litte.

bn. bw. (-er, -st), 1. duldende, waarbij men iets onaangenaams verdraagt, geduldig: lijdelijke berusting; 2. passief, niet (zelf) handelend: een lijdelijke rol; iets lijdelijk moeten aanzien; — lijdelijk verzet, waarbij men niet actief optreedt, doch de bevelen zo slecht mogelijk uitvoert; — lijdelijk pei...

I. bn. (1 geduldig; 2 niet zelf handelend, zonder iets te doen, passief): 1. lijdelijke gehoorzaamheid, waarbij men gedwee de wil van een ander doet; een gebaar, dat een lijdelijke berusting te kennen gaf; 2. een lijdelijk verzet, dat zich niet in daden uit. II. bw. (1 zonder verzet of protest; 2 zonder handelend op te treden, passief): 1. iets l...

I. bn. en bw. (-er, -st) 1. geduldig: -e berusting. 2. zonder handelend op te treden, passief: verzet; af wachten, toezien; niets moeten aanzien. II. bw. zonder protest of verzet: zij onderging deze vernederende behandeling.

bn. en bw. (-er, -st), 1. duldend, waarbij men iets onaangenaams verdraagt, geduldig: lijdelijke berusting; 2. passief, niet (zelf) handelend: een lijdelijke rol; verzet, waarbij men niet actief optreedt, maar door niets-doen de normale gang van zaken belemmert; peil, de hoogte van het boezemwater waarbij de polder nog vrij, alleen door openzettin...