Ensie Encyclopedie

Redactie Ensie (2022)

Gepubliceerd op 30-03-2015

Barok

betekenis & definitie

De barok is een kunststijl uit de 17e eeuw die vooral wordt gekenmerkt door decoratieve versieringen. De barok ontstond in Italië.

De barokstijl uitte zich in verschillende kunstvormen zoals de (tuin-)architectuur, de schilder- en beeldhouwkunst, de literatuur en de muziek. De barok ontstond rond 1600 in Rome, Italië, terwijl in andere delen van de wereld nog in de Renaissance bouwde en schilderde. De barok borduurt voort op de Renaissance, maar heeft toch veel eigen kenmerken. De Renaissance streefde naar orde en stabiliteit, de barok streefde naar het grootste, het verhevene. Het woord 'barok' betekent in het Nederlands 'onregelmatig, grillig, overladen'.

Deze termen zijn ook van toepassing op de barokke kunststijl. In de barok wordt overdadig versierd, wat de stijl overladen maakt. De barok is daarom ook veel omschreven als een kunstmatige of plastische stijl. In de barok ligt de nadruk op het spectaculaire en het emotionele. Er wordt veel gebruik gemaakt van contrasten, bijvoorbeeld tussen licht en donker, massa en leegte.

Ook bogen en diagonalen zijn een kenmerk van de barok. De barokstijl werd vaak gebruikt om publiek te imponeren.