iemand die aan een universiteit de studie in de tandheelkunde heeft voltooid. Onder dentist verstond men iemand die zonder universitaire studie op grond van een examen bevoegd geacht werd beperkte tandheelkunde uit te oefenen.
Het examen kan sedert 1939 niet meer worden afgelegd. De tandarts behandelt tand-, mond- en kaakziekten; zie ook mondhygiëniste.
