Encyclopedie voor Zelfstudie

drs. L.A. Beeloo (1981)

Gepubliceerd op 24-03-2021

Brandewijn

betekenis & definitie

een sterke drank die door destilleren van verdunde, door gisting ontstane alcohol wordt bereid. Men kan daartoe van zetmeel (aardappelen, granen) uitgaan, dat door het ferment diastase eerst in moutsuiker wordt omgezet (zie bierbrouwerij).

Door gisting ontstaat dan alcohol uit de moutsuiker. Deze alcohol is verdund en wordt door destillatie grotendeels van water bevrijd. In de destilleer ketel blijft de spoeling achter, die als veevoeder dient wegens haar gehalte aan koolhydraten, eiwitten en vetten. Om drinkbare alcohol te maken wordt hij nogmaals gedestilleerd en op de juiste sterkte gebracht. Bepaalde soorten uit wijn bereide Franse brandewijn heten cognac. Whisky wordt uit gerst of maïs gestookt.

Rum maakt men uit melasse, een afvalprodukt van de rietsuikerbereiding; arak uit rijst. Bij de bereiding van jenever voegt men bij de destillatie jeneverbessen toe om de gewenste smaak te krijgen.