Zaterdagse brug - De brug over de Lindengracht was in 1886 het middelpunt van het Palingoproer*. Op de brug was een barricade met een rode en een zwarte vlag opgericht. Bij de demping van de Lindengracht in 1895 verdween deze historische Jordaanbrug. In de eerste helft van de 17de eeuw bevond zich bij de brug ook de Saturdagsgang; de naam Saturdagsbrug werd wel verbasterd tot Saturnus- of Zondagsbrug. De Tweede Goudsbloemdwarsstraat kwam in de 17de eeuw al voor onder de naam "Saterdachsdwersstrate" en "Turckseboersteechgen", een naam die afkomstig was van huis nr. 7, waar nog in 1840 een "Turckse boer" uithing.
In het hoekpand bij de brug was vanouds een bakkerij gevestigd, waar op zaterdag warme bollen te koop waren. Op die dag had de bakker het extra druk, want een "zaterdagsbanketje" was in die tijd erg populair. Dit hoekhuis heette Saterdachhuys en een van de eigenaars tekende zelfs met Jan Hendricksz. Saterdachhuys. De brug zou naar het hoekhuis zijn genoemd, dat nog tot ver in de 18de eeuw Zaterdagshuis heette. Ook de naam Zaterdagdwarsstraat heeft nog lang bestaan.
LIT. J.H. Kruizinga, Amsterdam, stad der duizend bruggen, 1973, 131.
