Poppenkast op de Dam - De Poppenkast op de Dam, waar sinds jaar en dag Jan Klaassen* met zijn vrouw Katrijn en de Dood van Pierlala triomfen vierden en het jeugdige publiek vermaakten. Hoewel er al sinds 1830 op de Dam poppenkastvertoningen werden gegeven, kreeg A.A. van Hemert pas in 1886 een officiële gemeentelijke vergunning. Twee jaar later associeerde hij zich met de Italiaan Cabalzi, later vernederlandst tot Cabalt*. Sindsdien speelde Van Hemert op oneven data, Cabalt op even data. Zij werkten aanvankelijk op kermissen, ook met marionetten, hadden als vaste plaats de Vijgendam* en stonden later op het Rembrandtsplein en in de Pijp, maar kwamen ten slotte permanent op de Dam, waar in de loop van de jaren een nieuwe generatie het werk overnam.
In 1935 zette Appie Roebersen, die getrouwd was met een dochter van Janus Cabalt, de traditie voort en in 1952 kwam poppenkastspeler Daan Kersbergen* ten tonele. Hij en zijn vrouw Coby hadden in het Teatro Cabalzi naast het traditionele Jan Klaassenverhaal ook een marionettenprogramma, gebaseerd op eigentijdse liedjes. in 1980 moest Kersbergen om gezondheidsredenen met zijn werk stoppen. Het Muziektheater Pantijn, onder leiding van Wim Kerkhove, nam in 1982 de voorstellingen over van Teatro Cabalzi. Hij speelde aanvankelijk afwisselend op de Dam, in het Vondelpark en op het Beursplein, maar later alleen op de Dam. In 2000 werd de poppenkast op de Dam voortgezet door zijn medewerker. Het Pantijntheater werd Theater Het Parool.
LIT. W. Merluik, Doopceel van Jan Claeszen, Kroniek van het traditionele poppenspel in Nederland, 1969; J. Wagener, De Dam, Jan Klaassen en Katrijn, O.A. 1980, 194; Hetty Paerl, Jan Klaassen is in 't land, 1985; Jaarverslagen Pantijn, 1985, 1986, 1987; Peter-Paul de Baar, Een tweede leven voor de Duivelshoek, O.A. 1992, 42.
