Maria Lichtmis. Op 2 Februari, veertig dagen na de geboorte van Jezus, bracht Maria haar offer van duiven naar den tempel.
Volgens de Joodsche Wet moet de vrouw, veertig dagen na de geboorte van haar kind in den tempel een zuiveringsoffer aanbieden, waarna de priester haar voor gereinigd verklaart en zij het recht herkrijgt, in den tempel te komen. Reeds de heidenen vierden op 2 Februari een feest met vuren en fakkels. De Christenen bleven die gewoonte volgen en wijdden dien dag aan Maria’s tempelgang en zoo is Maria Lichtmis een christelijke feestdag geworden, een kaarswijding, aan Christus, aan het Licht. De geloovigen dragen hun kaarsen, onder het zingen van liederen, de kerk rond. Het overschot der kaarsen wordt bewaard, om bij een sterfbed aangestoken te worden. Ook de kerkgang der vrome katholieke moeder na de geboorte van haar kind, binnengeleid door den priester met een kaars in de hand, is een herinnering aan Maria’s tempelgang (Purificatio).
Vrouwendag is een feestdag, welke den kersttijd besluit. Vroeger werd er uitbundig bij feestgevierd en het gebruik van het woord lichtmis, in den zin van losbol, heeft op dat feest betrekking. Men hield een optocht, waarin een statig gekleede jonkvrouw, Maria voorstellend, op een ezel werd rondgeleid door een jongen man met een korf tortelduiven aan den arm. Vrouwendag herinnert bovendien aan de legende der trouwe echtgenooten van Brussel, die hun man op den rug meenamen, toen zij na de overgave der stad vergunning kregen, om mee te nemen, zooveel zij dragen konden. Sedert dien mogen de vrouwen op Vrouwendag over de mannen den baas spelen.Vrouwendag komt ook in weervoorspellingen voor. Indien het op dien dag helder is, zal het gaan vriezen en zal het een goed appeljaar zijn. Vrouwenlichtmis donker, maakt den boer een jonker. Vrouwenlichtmis klaar, maakt den boer een bedelaar. Laat men op Vrouwendag een kaars afdruipen in een emmer water en vormen zich bloemetjes, dan wordt het een goed vlasjaar; vormen zich korreltjes, dan wordt het een goed graanjaar.
