Scharlakenroode kleurstof, een verbinding van kwik en zwavel, welke als delfstof voorkomt en ook gemaakt kan worden door kwik met zwavel te verdampen. Deze kleurstof werd reeds door Chineezen en Egyptenaren gebruikt.
Zij is niet geheel lichtecht. Tot aan het begin der 17de eeuw was het de meest gebruikte roode verfstof, die gewoonlijk met menie vermengd werd, waardoor de kleur meer het oranje naderde. Na het begin der 17de eeuw leerde men de meekrap op de juiste wijze behandelen en verkreeg men een goedkoope roode kleurstof, die echter zuiver rood was. Men zegt, dat deze uitvinding de aanleiding was, dat in onze vlag het oranje voor rood plaats maakte. Vermiljoen is geheel onoplosbaar in water en is ook tegen zwakke zuren bestand. Het kan dus niet vergiftig werken en niet door maagzuur ontleed worden.
Dat is de reden, dat het bij onderzoek met X-stralen gebruikt wordt, om lichaamsholten mee op te vullen. Het wordt dan als een waterige pap ingenomen of ingespoten. De kleurstof laat de X-stralen niet door, zoodat de holte als een donkere vlek op de plaat verschijnt. Vermiljoen wordt vervalscht met gemalen roode steen. Ook maakt men de roode kleur na, door menie met teerkleurstoffen rooder te maken. Ook gebruikt men wel witte verfstoffen als vervangmiddel en kleurt die rood met roode aniline of men neemt pijpaarde met roode aniline. Vermiljoen is het kleurmiddel van de lippenstift.
