Spinrokken. Een stok, waaraan of waarom een lok vezels, die gesponnen moeten worden, wordt opgehangen of gewonden, zoodanig, dat de losse vezels gemakkelijk met de vingers kunnen worden losgetrokken.
Dat lostrekken vereischt zorg en behendigheid en moet zóó geschieden, dat een aantal vezels een gelijkmatigen band vormt, welke in het spinnewiel ineengedraaid wordt. Door langdurige oefening van de spinster is het mogelijk, fijne en gelijkmatig dikke draden te maken. Eeuwenlang was het spinnen een bewerking uit de hand, welke thuis geschiedde. Thans geschiedt het spinnen machinaal in het groot. Sommige dames beoefenen tegenwoordig de kunst van spinnen uit waardeering voor het aloude inheemsche handwerk.
