Een suikersoort, die vroeger alleen uit suikerriet en suikerahorn werd verkregen, doch sedert 100 jaar in Europa uit beetwortels gewonnen wordt. In den handel onderscheidt men rietsuiker van beetwortelsuiker, naar de afkomst.
In de scheikunde houdt men zich bij den ouden naam: rietsuiker. Deze suiker kristalliseert in ongekleurde, zeszijdige, harde kristallen, in tegenstelling met druivensuiker, welke moeilijk en in kleine korrels kristalliseert. Rietsuiker gist niet, maar splitst zich door verwarming met zuren in druivensuiker en vruchtensuiker (zgn. „invertsuiker”), die wel gisten. De splitsing geschiedt ook door bacteriën en fermenten (verteringssappen). Rietsuiker draait het polarisatievlak naar rechts.
