Zeldzaam voorkomende ziekte na een rattebeet. Er zijn slechts enkele gevallen van in ons land beschreven.
De ziekte wordt veroorzaakt door een spiraalvormig gewonden oerdiertje, een spirochaete. Die spirochaeten hebben aan hun einde zweepdraden, waarmede zij zich voortbewegen. De spirochaete is in 1916 voor ’t eerst gevonden in een rattebeetwond en in de klieren van den gebetene. De ziekte zelf was reeds eeuwen in Japan bekend. Na den beet van den rat geneest de wond aanvankelijk goed. Er ontstaat later echter pijn in het litteeken, dat dan opengaat, terwijl er zich een harde blauwe plek omheen vormt met opstijgende roode strepen.
Daarna ontstaat een doorloopende koorts, gepaard met huiduitslag en pijnen in de spieren. De koorts verdwijnt, om later in aanvallen terug te komen. Na herstel is de patiënt onvatbaar. Gevaarlijk is de ziekte niet. De verwekker komt schaars in het bloed van den zieke voor. De herkenning kan geschieden door dit bloed bij muizen in te spuiten. Deze proefdieren zijn zeer vatbaar en de spirochaete vermenigvuldigt zich gemakkelijk in het bloed en is dan microscopisch gemakkelijk te vinden.Met de ziekte van Weil, ook van ratten afkomstig, heeft rattebeetziekte niet te maken.
