Een poreus, vulkanisch gesteente, dat is ontstaan, doordat gesmolten steen door vulkaangassen tot schuim werd geblazen. Het is dus vastgeworden schuim van gesteente.
Men vindt het bij alle vulkanen. Soms is de zee ermee bedekt. Herculanum en Pompeji werden er in het jaar 70 na Chr. geheel door bedolven. Puimsteen wordt veel gewonnen op de Liparische eilanden ten Noorden van Sicilië. De stad Lipari heeft daar alle puimsteengroeven in bezit en heft er een uitvoerrecht van. Het puimsteen wordt daar eenvoudig uit de heuvels gegraven en dan geslepen.
Afval wordt tot puimsteenpoeder vermalen en als slijppoeder voor marmer, hout en leer verkocht. Het puimsteen van Neuwied in Hongarije wordt gebroken en vermengd met kalk en dan onder stoomdruk verhit, om er drijfsteen van te maken. De koepel van de Aja Sophia is van deze drijfsteen gebouwd. Van puimsteen maakt men met cement zeer lichte platen voor dakbedekking (pimsplaten). Voorts wordt in het Eifelgebergte, dat een uitgebrand vulkanisch gebied is, veel puimsteen gewonnen. Vroeger noemde men puimsteen pims; thans naar het Duitsch: bims.De samenstelling is kiezelzuurnatrium en kalium. Puimsteen drijft op het water, niettegenstaande het poeder tweemaal zoo zwaar is als water. Ook bij het maken van brandkasten wordt puimsteen gebruikt; de ruimte tusschen de dubbele wanden wordt ermee opgevuld, evenals bij ijskasten. Puimsteen wordt kunstmatig gemaakt bij de hoogovens te Velzen.
