Vroeger verstond men onder plateel een vlakke schotel van aardewerk, hout of tin voor huishoudelijk gebruik. In Vlaanderen noemt men die nog zoo (patella is lat.: schotel).
Later verstond men er alleen aardewerk onder en sprak men van plateelfabrieken voor aardewerkfabrieken. De plateelbakkerij en plateelschilderij was in de 17de eeuw in ons land een belangrijke nijverheid, welke veel van haar produkten naar het buitenland uitvoerde en daar beroemd was. In 158+ werd te Delft de eerste plateelfabriek opgericht. Later kwamen er ook fabrieken te Rotterdam, Utrecht Amsterdam en Leeuwarden. Deze legden zich op muurtegels toe, de fabriek te Delft op porcelein. De oudste plateelen hadden veel geel en groen, zooals men dat in Italië gewoon was.
Omstreeks 1625 ging men echter de Chineesche kunst navolgen en bakte men in blauw met witten grond. De plateelbakker was tevens schilder. Later kwamen er plateelschilders van beroep.
