In Groningen, voornamelijk in Oldambt, wordt onder rugvormige hoogten van den akker op een diepte van 1 meter een kleisoort gevonden, welke zeer veel kalk bevat. In die klei loopen witte strepen, bestaande uit koolzure kalk en men treft er verveende rietstengels in aan.
Terecht geeft de boer aan deze klei den naam van oerklei, want zij moet vóór den ijstijd in een zoetwatermeer bezonken en later door gletscherklei overdekt zijn.Men brengt die klei naar boven om den grond te verbeteren. De arbeider, die in deze klei werkt, krijgt witte klompen.
