Een muntstuk, geslagen voor rekening van partikulieren, ten behoeve van den handel in goud en zilver en voor den handel met Oostersche landen. Bij de muntwet van 1816 werden de zilveren rijder, de zilveren en de gouden dukaat als wettig betaalmiddel afgeschaft.
Zij werden daarna alleen als negotiepenning voor rekening van partikulieren geslagen. Bij de muntwetten van 1847 en 1901 werd bepaald, dat alleen de gouden dukaten als negotiepenning zouden worden geslagen. Oostenrijk sloeg in 1765 te Venetië voor den handel met Oost-Afrika en West-Azië den Maria-Theresiadaalder. Na de scheiding van Venetië en Oostenrijk geschiedde het munten te Weenen. Toen men echter daalders met den beeldenaar der koningin op lateren leeftijd uitgaf, werden die overal geweigerd, zoodat men terugkeerde tot den beeldenaar der koningin in haar jeugd. Thans is de Maria-Theresiadaalder nog de gangbare munt in Arabië, de Sahara, Oost-Afrika en Abessinië.
In Oostenrijk zelf is echter die daalder geen wettig betaalmiddel, zoodat hij als negotiepenning beschouwd moet worden. Zie ook bij gouden standaard.
