Gepubliceerd op 18-08-2020

Natrekking (rechten)

betekenis & definitie

Een wijze van eigendomsverkrijging. Art. 643 van het Burgerlijk Wetb. bepaalt, dat „bij al hetgeen met een zaak vereenigd is, of met dezelve deel uitmaakt”, de eigenaar den eigendom door natrekking verkrijgt.

Eilanden en drooggeworden platen, aanwassen, welke zich in onbevaarbare rivieren afzetten, behooren op grond van natrekking, aan de eigenaars van de oevers aan de zijde, waar ze zich gevormd hebben.