De bovenste losse laag van het hoogveen, welke op den afgeveenden dalgrond wordt achtergelaten. Hierdoor zijn de bloeiende veenkoloniën aan het Stadskanaal en in Overijsel ontstaan.
Toen men omstreeks 1895 de bonkaarde voordeelig tot turfstrooisel ging verwerken, liep de vruchtbaarheid van den dalgrond gevaar en kwam er een wet tot stand, die aan de Gedeputeerde Staten der provincie de bevoegdheid gaf, aan concessies tot afgraving de voorwaarde te verbinden, dat een laag van 50 c.M. dikte aan bonkaarde op den dalgrond moest worden achtergelaten.Gewoonlijk noemt men de bovenste losse laag bonkaarde, de daaropvolgende laag grauw veen. Onder het grauwe veen ligt de zwarte turflaag en na afgraving blijft dalgrond over. Men graaft strooksgewijs af en de bonkaarde van een nieuwe strook wordt geworpen op den dalgrond van de afgewerkte strook.
