Gerookte haring. De haring, gezouten in tonnen (kantjes) aangevoerd, wordt gespeet (d.i. een dunne stok door de kieuwen en den bek gestoken).
De speten met haringen hangt men naast elkaar in rijen en dan boven elkaar tot een hoogte van 10 meter. De onderste rijen hangen twee meter boven den vloer, waarop een rookend vuur van eikenhoutafval (mot) brandt.Harde bokking of stroobokking is Zuiderzeebokking, die vijf uur boven een vlammend vuur gerookt is, waardoor het vleesch, behalve gerookt, ook gaar is geworden. Taaie bokking daarentegen wordt langzamer gerookt, zoodat het vleesch niet gaar, maar wel droog wordt. Engelsche bokking wordt zelfs 8 dagen en met tusschenpoozen gerookt. Voor deze bokking neemt men steurharing (ongekaakte, gezouten haring). Spekbokking is bokking van een groot soort haring. (Zie ook bij stroobokking, spekbokking en Engelsche bokking). Wij kennen aan Willem Beukelszoon van Biervliet de verdienste toe, onzen visschers het haringkaken en haringzouten te hebben geleerd.
De dichter Heine nam de vrijheid ook het bokkingrooken aan hem toe te schrijven. In zijn „Harzreise” vertelt hij, dat de naam bokking van Beukelsz. is afgeleid.
