Gepubliceerd op 18-08-2020

Bewaargeving (rechten)

betekenis & definitie

Art. 1731 van het B.W. bepaalt, dat bewaargeving plaats heeft, wanneer men het goed van een ander aanneemt, onder de voorwaarde van hetzelve te bewaren en in natura terug te geven. De verminderingen, die het goed heeft ondergaan buiten schuld van den bewaarnemer, komen voor rekening van den bewaargever.

Open bewaargeving geschiedt met effecten, waarvoor een kwijting moet worden afgegeven. De bewaarnemer is gewoonlijk een bank, die de coupons knipt, verzilvert, bericht van uitloting geeft enz. Gesloten bewaargeving geschiedt met een verzegeld pak, waarbij de bewaarder niet aansprakelijk is voor teruggaaf van den beweerden inhoud.