Barm. Een vlakke strook grond langs een glooiing gelegen en dienend tot steun tegen verzakking.
Men past bermen toe langs dijken, kanalen, spoorwegen, ingravingen. Bij dijken spreekt men van binnen- en buitenbermen. Bij wegen noemt men de met gras begroeide zijkanten de bermen. Piasberm bij strandhoofden. Bermsloot: de sloot tusschen maaiveld en binnenberm, tusschen dijk en land.Zonneberm: de helling aan de zonzijde.