(2015) (< Am.-Eng. Trumpism) (pol.) containerbegrip voor een bestuursstijl (antidemocratisch, populistisch: afwijzing van het huidige politieke establishment en het krachtig nastreven van Amerikaanse nationale belangen), een politieke beweging en een reeks mechanismen voor autocratisering en autoritarisme die gelinkt worden aan vastgoedmagnaat en 45e Amerikaanse president Donald Trump en zijn aanhangers. In 2015 gaf de toenmalige presidentskandidaat Rick Perry een definitie van het begrip: “een giftige mix van demagogie, kleingeestigheid en onzin die de Republikeinse Partij naar het verderf zal leiden als ze wordt gevolgd.” De term wordt in Amerika ook gebruikt om rechtstreeks te verwijzen naar een schandalige of controversiële uitspraak van Donald Trump. Zie ook: kakistocratie*, rapocracy* en Trumpiaans*.
• Het trumpisme of het grilloïsme is een opstand tegen de professionele politiek. Trump wil het niet alleen opnemen tegen een Democratische presidentskandidaat, maar vecht nu al tegen het establishment van de eigen partij. Zijn aanhangers walgen van de compromissen die Republikeinen en Democraten in Washington sluiten. In hun ogen is samenwerken met de andere partij geen noodzaak om een groot en divers land te besturen. Het is een vorm van corruptie. (De Standaard, 08/08/2015)
• De echte wortels van het 'Trumpisme' liggen volgens Trende in Ronald Reagans campagne van 1980, die een groot aantal groepen kiezers verenigde in een populistische coalitie - van anticommunisten (nu: de anti-islamisten) tot de crisisvermoeide arbeidersklasses van sleutelstaten zoals Ohio (die Reagan afsnoepte van de Democraten) en partijloze jongeren. Trump gebruikt niet toevallig dezelfde themaslogan als Reagan,'Make America Great Again'. (De Morgen, 30/01/2016)
• Maar zoals zo vaak het geval is met de Verenigde Staten, zit er in het fenomeen Trump een element dat het Amerikaanse nationale niveau overstijgt. Je kunt je afvragen of het trumpisme niet ook de voorbode - of wellicht zelfs de apotheose - is van een totaal nieuwe fase in de wereldpolitiek. (De Standaard, 17/03/2016)
• Het is niet duidelijk of er zoiets als trumpisme bestaat. De postmoderne president lijkt daarvoor te volatiel. Ideologisch houvast biedt zijn topadviseur, Stephen (Steve) Bannon, in onze media steevast afgeschilderd als racist en fascist. Wat houdt het bannonisme juist in? Op het net vindt men inmiddels voldoende toespraken, interviews en teksten van de man om zich een idee te vormen. (De Morgen, 17/02/2017)
• Als Bannon klaar is, dringt de gespreksleider een laatste keer aan, bijna smekend. Wat betekent het trumpisme voor Centraal-Europa? Kan Bannon daar ook iets over zeggen? (De Volkskrant, 24/05/2018)
• Tijdens een Trump-rally in Houston heb ik met zijn aanhangers staan aanschuiven voor een hotdog: allemaal gewone mensen, maar ze voelen zich niet gehoord. Iedereen schreeuwt om aandacht, en daar is het trumpisme uit ontstaan. (Humo, 24/12/2018)
• Een Republikeinse oppositie die haar tijd besteedt aan het wegen van uitspraken en acties van de president of die de democratie 'voldoende' schaden om zich over uit te spreken, zal geen echt bolwerk tegen trumpisme zijn. (De Volkskrant, 04/01/2019)
• “Televisie is een visueel medium”, zei Roger ¬Ailes graag. Ailes is de voormalige media-adviseur van Richard Nixon die Fox News uitbouwde tot een zender die met leugens, haatzaaierij en blondheid de weg bereidde voor het trumpisme. (Gazet van Antwerpen, 29/01/2020)
• Nu zegt Trump al dat hij alleen bij fraude op 3 november kan verliezen. Als hij in geval van verlies zijn nederlaag niet erkent, en gewapende supporters hem steunen, dan ontvouwt zich in Amerika een volstrekt nieuw en verontrustend scenario. Simon Purdue aarzelt niet om het trumpisme trekjes van fascisme toe te dichten. 'Politieke macht, gecombineerd met geweld op straat, vormen de basiselementen van elke fascistische beweging. De milities zijn het straatleger van het trumpisme.' (De Standaard, 03/10/2020)
• Als Musk met ¬‘Europa’ wil bellen, belt hij met Meloni. Nog voor ze premier werd, bezocht ze ¬herhaaldelijk Republikeinse meetings in de Verenigde Staten, waarbij ze Trump een inspiratie noemde. In het Europees Parlement pleitte ze deze maand voor een ‘open en pragmatische benadering’ van de nieuwe Amerikaanse regering. ¬Tegelijk vermeed ze de voorbije jaren in Rome de chaos die je van het trumpisme verwacht. (De Tijd, 28/12/2024)
• Poilievre heeft zich afgelopen jaren echter ideologisch aan het trumpisme vastgeketend. De 45-jarige conservatief spiegelt zijn retoriek aan die van Trump. (De Volkskrant, 29/04/2025)
• Mocht de mythe van Narcissus niet hebben bestaan, dan spraken we nu niet van narcisme maar van Trumpisme. (Dag Allemaal, 13/05/2025)
