(1952) (inf.) er vandoor gaan; op de vlucht slaan. Syn.: 'm smeren*.
• „Nou — ik ben voor geen vijf smokkelaars bang, hoor. Laat dàt maar aan mij over. Dus ik zette dat geldkistje in mijn auto . . .”
„Mèt de 50.000 dollars er in?”
„Mèt de dollars er in, en peerde hem.” (Willy van der Heide: Drie jongens en een caravan. 1952)
• Kom, meid, ik peer 'm en jij moet mee... (Marjan Berk: De zelfvergrootster. 1986)
• Door de ramen kon de kleine hem niet peren, de gemeenteschilders hadden vorige zomer van alle huisjes hier de vensters rondom potdicht geverfd. (Helga Ruebsamen: Op Scheveningen. 1988)
• Toen wij weer buiten waren sprong Eddie meteen op zijn fiets en peerde hem. (Kees Van Kooten: Zeven Sloten. 1989)
• Piers peert 'm naar de lobby. (René Stoute: Het grimmig genieten. 1991)
• Joshua was offline. Mijn dakdekker was hem gepeerd. (Heleen van Royen: Godin van de jacht. 2003)
• Dat hij hier nu in een sigarenwinkel staat vindt hij for the time being prima maar zo gauw hij denkt ‘wegwezen hier’, dan peert hij hem toch? (Robert Anker: Een soort Engeland. 2003)
• Over een jaar heeft hij zijn verblijfsvergunning en peert-ie hem. (HP/ De Tijd, 03/12/2004)
• Daar heeft ze natuurlijk helemaal geen zin in, wie weet peert ze ’m dan meteen. (Peter Drehmanns: Blackpool. 2005)
• Toen die agent ging rondneuzen ben ik hem naar het balkon gepeerd, en via de brandtrap naar beneden gegaan. (Patricia Vlasman: In alles eenzaam. 2010)
• Ik zorg ervoor dat jij voor het eerst in je leven tieten ziet en dan peer je ”m! (Anne-Gine Goemans: Glijvlucht. 2011)
• Ik ben blij dat die gore smeerlappen van Stevens hem gepeerd zijn. (Christel Jansen: De woonschool. 2012)
• De buurman peert ’m in zijn auto. (Jan-Willem Anker: Het plein. Lokaal dagboek. 2015)
• Sander peert ’m via de deur aan de zijkant van het podium. (Michiel Eijsbouts: Ijsvrij. 2015)
• Allez, we gaan. Ik pak m’n spullen en we peren ’m. (Ilja Gort: Château fatale. 2015)
