Woordenboek van Populair Taalgebruik

Marc De Coster (2020-2024)

Gepubliceerd op 23-05-2021

'm op zijn staart trappen

betekenis & definitie

(1949) (inf.) vol gas geven (met de auto).

• Allé, duw ’m ’ns op z’n staart! (Toon Kortooms: Beekman en Beekman. 1949) (over een auto)
• Hildebrand trapte hem helemaal op zijn staart. (De roerige wereld van Pistolen Paul, 1968)
• Het verwachtingspatroon dat je van een auto hebt, is afhankelijk van het aantal kilometers dat je rijdt. Voor mij is dat 100.000 per jaar en daar wil je comfort en veiligheid voor. Vooral dat laatste, want als ik in Duitsland moet zijn, trap je zo'n wagen natuurlijk wel eens op z'n staart. (Aktueel, 18/07/1991)
• Staart (m.) Op zijn - trappen (overg.; trapte op de staart, heeft op de staart getrapt) “Het nonnetje trapte de achtpitter eens goed op zijn staart.” (NRC Handelsblad, 06/02/1997)
• En hij blijkt hardleers; in de verte op het Koevordermeer racet de huurbaas er vrolijk op los, alsof er niets gebeurd is. Dit keer komt hij er minder genadig vanaf. Zijn excuus -”Ja, sorry agent, maar ik moest ‘m even op z’n staart trappen”- heeft geen effect. (HP/ De Tijd, 02/08/2002)
• Ik zeg: ‘Mai hotel?’ en zij zegt ‘si, molto bene’, dus ik trap hem op zijn staart en even later parkeer ik de Ferrari hier vlak voor de deur ….(Peter Langendam: De trechtermoord en andere verhalen. 2008)
• Helaas wil dat ouwe gammele bakkie van mij niet meer zo snel reageren als ik “m op z”n staart trap, met als gevolg dat het arme karretje finaal uitgescholden wordt als ik een ander probeer in te halen. (Erica van Dam: Simpel. Columns. 2009)
• Sjaak trapte de Peugeot flink op zijn staart. (Kees van Nieuwkerk: Het is weer raak met Kees en Sjaak. 2010)
• ‘Waar ben ik in hemelsnaam mee bezig?’ riep ik vertwijfeld uit, terwijl ik de Mini hard op zijn staart trapte. (Astrid Harrewijn: Luchtkussen. 2011)
• Hij lacht: ‘Ik zal hem eens op zijn staart trappen.’
Hij geeft gas, de wagen schiet vooruit. (Catalijn Claes: De weg die wij gaan. 2015)
• Vijf minuten later zit ik in een Mini. Niet het moderne ik-ben-intercedente-en-vrouw-van-de-wereld-modelletje, maar het ouderwetse, vierkante bakje, dat door Kiki zo meedogenloos op z’n staart wordt getrapt dat het elk moment uit elkaar kan vallen. (Astrid Harrewijn: Drie vrienden, een huis (en een klusjesman). 2016)
• Ze reed tot op hoge leeftijd flinke afstanden en ze wist haar auto flink op z”n staart te trappen. (Barbara van Beukering: Kruip nooit achter een geranium. 2018)