(2001) (inf.) iemand op gewelddadige wijze uit zijn schuilplaats verdrijven.
• Op Naxos nam hij de hele islamitische gemeenschap gevangen. De Turken die zich bij het zien van de christelijke zeilen in een grot hadden verborgen, liet hij uitroken. (Joos Vermeulen: Sultans, slaven en renegaten: de verborgen geschiedenis van het Ottomaanse rijk. 2001)
• President George Bush en de Europese en Amerikaanse pers getuigden van zon vijandigheid tegenover de Islam dat ik als Christen in Libanon zelfs de zijde koos van de moslims. Dat zei Salibi in 1996. Wij zullen de vijand uitroken. (Robert Mulder,Leo Siepe: God wil het!: reizen in het spoor van de kruisvaarders. 2005)
