(1912) (sch.) (in allerlei samenstellingen) doodgewoon; alledaags; zonder enige bijzonderheid; zonder fraaiigheid.
• Het was de tijd, waarin in de wetenschap de waan van het materialisme oppermachtig was. Het was een tijd, waarin schier alles met de epitheta huis-tuin- en keuken kan aangeduid worden. (G.H. van Senden: Het vraagstuk van rechtzinnigheid en vrijzinnigheid. 1912)
• Jezus sprak wel in 't arameesch, d.w.z. in de gewone dagelijksche omgangstaal, en niet in het deftige hebreeuwsch; en op het Pinksterfeest leert de H. Geest de apostelen wel de groote werken Gods verkondigen niet in de officieele liturgische tempeltaal - die de feestgangers ook best verstonden - maar in de niet-gewijde, wij zouden zeggen profane, alledaagsche spreektaal voor huis, tuin en keuken, opdat de menschen begrijpen zouden, dat de religie niet een aparte zaak moet zijn op een aparten dag voor aparte menschen met een apart idioom; maar wij, gereformeerden, schijnen 't beter te weten; beter dan Jezus, die bij het kruis het officieele éli van Psalm 22:2 veranderde in het in Zijn omgeving en tijd gebruikelijke êloi (Mc. 16:34); en ook schijnen wij de moraal van het Pinkster-talenwonder beter te verstaan; wij houden tenminste maar onzen bijbel in de taal van voor 300 jaar, al vervreemdt ook menig kind der wereld van die taal en al weten we ook, dat meer dan één tekst voor 300 jaar niet zoo goed begrepen en mitsdien vertaald is als hij thans verstaan wordt en dus zou kunnen vertaald worden. (K. Schilder: Darbisten. 1918)
• Het was om tien voor negen in den morgen toen de wagen van de Latécoère lijn, 'n gewoon huis- tuin- en keuken-Fordje, me aan liet spoorweg station te Toulouse kwam afhalen. (De Maasbode, 08/07/1922)
• Toch vinden de geneesmiddelfabrikanten nog elk jaar nieuwe „wond-ontsmettings-middelen” uit, die zij ook voor huis-, tuin- en keuken-wondbehandeling aanbevelen. (W. Schuurmans Stekhoven: Geneesmiddelkennis voor verplegenden. 1923)
• Want wij willen juist uit deze illustratie een verduidelijking winnen voor onze opmerking, dat de naam ‘satan’ zoo heel gewoon ‘van beneden’ is, uit het leven van ‘huis, tuin en keuken’. (K. Schilder: Tusschen 'ja' en 'neen'. 1929)
• Het is omdat hij zo volkomen oprecht is, dat het type Rohde zo'n ontmoedigend schouwspel oplevert: dat van de verachtelike wijsheid en het gearriveerde bestaan, de bezadigde, voorzichtige, o zo nauwgezette en, hoe noemt men het? verantwoordelike huis-tuin-en keuken-superioriteit. (E. du Perron: De smalle mens. 1934)
• ‘Was er een bij, een kleine donkere man, kennelijk een vreemdeling?’
‘Nee, het waren absoluut huis-, tuin- en keuken-kantoorbedienden,’ gaf Hopkins ten antwoord, daarmee zijn jarenlang gevoede afkeer van deze burgers voor Tim demonstreerend, ‘maar achter in de gang is een trap en waar die heen voert, weet ik natuurlijk niet. Ik probeerde er wat van te weten te komen, maar dat lukte niet.’ (Eddy Wijnkoop: Tim Taccle. 1941)
• Er was in die etappe, slechts dertig k.m. na de start, een Col van het huis-, tuin- en keuken-genre: de Lautaret. (Martin W. Duyzings: Sport op twee wielen. 1950)
• Het geeft me zo'n kaal gevoel, net of het helemaal geen misstap is, maar zomaar een huis-tuin-en-keukenstapje. (Paul Rodenko: Helse vertelsels. Deel 2. De nijvere nachten van Teobaldo en andere onstichtelijke historiën uit vrijmoediger eeuwen. 1963)
• De andere geschenken, een beer met schele ogen, een doos met blokjes die volgens bijgevoegd voorbeeld tot huis-tuin-en-keuken figuurtjes konden worden gerangschikt in een raam van houten ruitjes, een blokfluit welke haar wegens het lawaai onmiddellijk werd afgenomen, een verrekijkertje, een toverdoos waar zij niets van begreep, een pop die bij wijze van uitzondering mama zei, een hond die na in de maag gedrukt te zijn piepte in plaats van blafte, behoorden weliswaar tot de inventaris, maar zij zag ze later alleen nog maar terug in de handen van andere kinderen. (Nel Noordzij: Een etmaal leven. 1964)
• Het merkwaardige bij het onwaarschijnlijke, melodramatische verhaal is dat de figuren wel tot leven komen en hun onderlinge relatie ook duidelijk wordt. Zij zijn dus goed voor het toneel geschreven — een winstpunt van belang! — al rijn ze meestal huis- tuin- en keuken-dialogen in de mond gelegd. (De Telegraaf, 02/03/1970)
• Er zijn duizend huis- tuin- en keuken-redenen, waarover ik verder niets zeg. (Trouw, 05/03/1974)
• En dat is dus precies wat film in feite is. Vervreemding is het handelsmerk van De Nooijer. Huis- tuin- en keuken onderwerpen plaatst hij in een oneigenlijke omgeving, en/of omgekeerd. (Het vrije volk, 14/03/1984)
• Bleekwater gaat misschien wel op bij de huis- tuin- en keuken-wc, maar bij ons ligt dat anders. (Het Parool, 29/04/1989)
• Bovendien gaat het uiterlijk van de Nederlandse huis- tuin-en keuken bladen steeds meer lijken op dat van hun Britse neven en nichten, met veel pagina's groen en bloemen, interieurs van landgoederen en gerechten uit de landelijke keuken. (Trouw, 23/05/1992)
