(2012) (horeca, euf.) pony(vlees). Voorheen betekende dit (volgens het WNT) een "haas die in weiden huist en zich dus met gras voedt en welks vleesch minder geacht wordt dan dat van de duin- en heihazen." Vgl. waterkonijn*.
• Een krant van De Persgroep ging op onderzoek en ontdekte dat er slechts één restaurant in Vlaanderen is dat ponyvlees verkoopt. "Aanvankelijk verkocht het voor geen meter. Het vlees stond dan ook gewoon als pony op de menukaart en dat bleek voor de meeste klanten een te hoge psychologische drempel. Tot een van de weinige klanten die het wel had aangedurfd ons de naamsverandering 'grasbuikje' influisterde, omdat de buik van een pony door zijn korte pootjes vaak in het gras hangt. Wel, sinds grasbuikje op de kaart staat en alle verwijzing naar pony werd geschrapt, is het een van de populairste gerechten hier. Het is de perfecte kruising tussen de entrecote van een rund en de filet van een paard. (Gazet van Antwerpen, 22/02/2012)
• Grasbuikje. Kindermenu. Vlaams spijskaart-eufemisme voor pony. Voor wie honger heeft naar een paard. Dagtocht: ‘Onbeperkt pony eten in Slagharen’. Met drie sauzen. (Ronald Hoeben & Harold Hamersma: Het culinaire ABC. 2013)
• Behalve het plezier en de gastvrijheid troffen mij altijd de mooie Vlaamse namen die men in restaurants aan de gerechten geeft, zoals 'grasbuikje' en 'Mechelse koekoek'. (Cees Koring: De waarheid bestaat niet, dus zoek iets dat erop lijkt. 2013)
• Ponyvlees is volgens Wienants ook gezonder en lekkerder dan rundsvlees. “Je kan het vergelijken met paard. Het smaakt als paard, maar dan zoeter. Je kan het niet volspuiten met hormonen zoals ze doen bij rundsvlees.” Het diertje raakt ook nooit verzadigd. “Een pony blijft dus eten. Daarom heeft het ook zo’n grasbuikje. Doordat het veel eet, is het vlees ook zoeter.” (Het Belang van Limburg, 12/07/2017)
