(1919) (oorspr. Ned.-Indië) verkoeling zoeken in de bergen (voor ziekteherstel of gewoon vakantie). Ook wel: naar boven gaan.
• Doktoren administrateurs en vele kantoormenschen gaan na vijf dienstjaren een kouwe neus halen in Europa. (De Planter. Volume 11. 1919)
• Kijk nou zoo'n kat eens, hoe haalt zoo'n stom beest het in zijn malle hersens om bij die hitte in een bóóm te klimmen. „ Kouwe neus halen, boven, ” zei Hendriksen, en was de eenige , die lachte. (Henri van Wermeskerken: Roemah Angker: roman van stille kracht en Indisch bijgeloof. 1922)
• Hij was nu al niet heel senang meer. Hij had bepaald behoefte aan „’n kouwe neus”. (Overijsselsch dagblad, 24/10/1925)
• Ach ... neem me niet kwalijk, ik zat te suffen ... ik moet gauw eens de bergen in, kouwe neus halen. (Margaretha Ferguson: Elias in Batavia en Jakarta. 1977)
• (Richard Cress: Petjoh. Woorden en wetenswaardigheden uit het Indische verleden. 1998)
