(1901) (cliché) kreten noch protesten kunnen beletten dat iemand (meestal een grote onderneming of een belangrijk iemand) zijn of haar wil doorvoert. De uitdrukking bestaat eveneens in het Frans: "les chiens aboient, la caravane passe", en komt bijv. voor in Marcel Prousts A l'Ombre des jeunes filles en fleurs (1918). In de Engelse vertaling uit 1924 van deze Franse roman (Within a Budding Grove, door een zekere C.K. Scott Moncrieff) klinkt het: "dogs bark, but the caravan goes on" De Duitse Duden vermeldt bij de uitdrukking "die Hunde bellen, und/aber die Karavane zieht weiter", dat het hier om een van oorsprong Turks (Koerdisch) spreekwoord gaat: "it ürür, kervan yürür". De Duitse variant vinden we al terug in 1852.
• Uwe moeder leeft niet meer. Gij hebt de behoefte gevoeld, om hare teederheid te vervangen door een edele en versterkende liefde. Gij zijt in het huwelijk getreden. De roomschen hebben honend, als een beleediging, u den titel van echtgenoot in het aangezicht geslingerd. „De honden blaffen, de karavaan trekt voorbij!” ( L'union fraternelle; weekblad voor vrijmetselaars, 25/05/1901)
• Eerst eenige woorden over een stuk, dat heet: Quelques notes sar la situation générale faile a la Patrie beige (Eenige nota's over den algemeenen toestand van het Belgisch vaderland), met het motto: «Les chiens aboient, la caravane passé ! » (De honden blaffen, de karavaan gaat voorbij). (Activisten. 1919)
• De honden blaffen, de karavaan vervolgt haar weg. (De tribune, 25/06/1930)
• Pompidou blijft eerste minister en in de regeringsploeg zullen maar weinig wijzigingen aangebracht worden. „De honden blaffen, de karavaan trekt verder! (De Telegraaf, 27/11/1962)
• De eerste minister had het van hem verwachte historisch woord gesproken: ‘De honden blaffen, de karavaan gaat voorbij.’ (Marnix Gijsen: Verzameld werk. 1977)
• `De honden blaffen, maar de karavaan trekt verder', kirde Steenkamp, als weer eens een slachtoffer langs de kant van de weg werd achtergelaten. (De Volkskrant, 13/10/1990)
• Maar de lawaaiige azijnpisserij stoort de omstanders nauwelijks, en de parade nog minder. De honden blaffen, de karavaan trekt verder, zoiets. (Trouw, 27/06/1994)
• Het leven gaat door. Willem, het ga je goed.
De honden blaffen en de karavaan trekt voort. (Hard gras, mei 1996)
• Schroder en SPD-voorzitter Lafontaine zworen elkaar ten overstaan van de gedelegeerden 'een voortdurende vriendschap'. Verwijzend naar speculaties over een bittere machtsstrijd, zei Schroder: "Beste Oskar, laat de honden blaffen. De karavaan trekt verder.' (Algemeen Dagblad, 26/10/1998)
• Een jaar lang waren alle politici doodsbange honden. Als alle bange honden doen ze, nu de karavaan voorbij lijkt, opnieuw wie het hardst kan blaffen. Is de karavaan voorbij? (Gerrit Komrij: Gouden woorden. 2005)
