(19e eeuw) (sch.) gezegd wanneer regen wordt afgewisseld door zonneschijn.
• Duivel (De — slaat zijn wijf. Uitdrukking gebezigd bij snelle afwisseling van regen en zonneschijn. Er waren, gelijk in vele landen beweerd werd, manlijke en vrouwlijke duivels. De eerste waren boosaardig, de laatste zacht en teergevoelig. Vervormd naar het Fransche Jupiter bat sa femme, waarbij dan de regendroppen Juno's tranen zijn. „Jupiter" werd vervangen door „Le diable”. (Woordenschat. Verklaring van woorden en uitdrukkingen onder redactie van Taco H. de Beer en Dr. E. Laurillard. 1899)
• Op een mythische verklaring van een natuurverschijnsel wijst onze zegswijze ‘de duivel slaat zijn wijf’, als het regent en de zon schijnt. Volksbenamingen zijn: blikskater, boeman, bokspoot, de booze, deksel, duker, donder, droes, drommel, duivekater, hänsken, heintje, heintjepek, hinkepoot, (men denke aan ‘kromme duivel’), joost, koekoek, nikker, d'olle, pikheintje, de zwarte, zwarte piet. In Belgisch Limburg noemt men hem veelal kortweg ‘het kwaad’. (Jos Schrijnen: Nederlandsche volkskunde. 1977)
