(19e eeuw) (sch.) uitroep van ongeloof.
• Nu! Het is heusch waar; geloof mij, ik ben de Keizer.
Inderdaad? Nu, dan ben ik de Keizer van China. (Gijsbertus van Sandwijk:
Kunstmatig leesboek voor de hoogste klasse hoogste afdeeling eener lagere school. 1862)
• ... als dat graaf Godau is dan ben ik de keizer van China. (Twentsch dagblad Tubantia en Enschedese courant, 18/05/1934)
• Als deze kerel de kampioenschaker van Europa is, dan ben ik de keizer van China. (Twentsch dagblad Tubantia en Enschedese courant, 21/08/1942)
• Als jij denkt dat die vent een terrorist is, ben ik de keizer van China! (Jan van Daalen: Sans rancune, 1991)
