(19e eeuw) (vaak voorafgegaan door ‘stuk’) (< Fr. chagrin) (scheldw.) ontevreden, zuur en zwijgzaam iemand. Ook wel 'saggerijn' gespeld. In de jeugdtaal van eind twintigste eeuw noemde men zo iemand ook een 'chaggo'.
• En 't speet Chris ook dat Ied zoo'n ‘sjagrijn’ had als vriendin, die aldoor trachtte te fluisteren en apartjes te maken, maar wat kon zij-zelf voor haar zijn? (Carry van Bruggen: Het verspeelde leven. 1922)
• 'Zoo venijnig als jij bent! Ik begin nu pas te begrijpen, waarom jouw hospita me in een vergeten oogenblik bekend heeft, dat ze jou een stuk chagrijn vond.' (Cissy van Marxveldt: Een zomerzotheid. 1927)
• Dat stuk sacherijn van een generaal moest nóg es laten weten, dat ie komen zou! (A.M. de Jong: Frank van Wezels roemruchte jaren, 1928)
• En hij zou zo'n egoïstisch sjagrijn als die Bremer beletten, de morele weerstand van dat ploegje te breken. (Piet Bakker: De slag in de Javazee. 1951)
• Kijk naar je eigen, stuk sjaggerijn! (Willy van der Heide: Drie jongens als circusdetective. 1952)
• Ach meneer Sonneberg, de humor is weg in Amsterdam. Chaggerijnen zijn 't allemaal. (Wim Sonneveld: De gulle lach. 1971)
• saggerijn, znw. m. en vr. Daarnaast sacherijn. Een chagrijnig mens, iemand met een lastig humeur, kniesoor. Ook als scheldwoord. // 0, 't is zo'n saggerijn (zo'n akelig mens). Jou liIlike sacherijn! - Van Fra. chagrin. Ook elders kent men sagrijn in deze zin. (G.J. Boekenoogen en K. Woudt: De Zaanse volkstaal. 1821-1971)
• ‘Verroest!’ riep hij eensklaps opgewonden uit, ‘daar komp me die dooie knul van 't ketoor met 'n meissie afzakke; as ik nou toch ooit gedacht had dat dat stuk sjegrijn nog sjans had ook?’ (Johan Fabricius: Het meisje met de blauwe hoed. 1974)
• Lachen is gezond en een paar van die chagrijnen tussen die honderdduizenden vrolijke VARA-leden doet ons niets. (Gerrit Komrij: Horen, zien en zwijgen. 1977)
• 'Maar wat een sjagrijn!' Zelfs Koenraats ontweek hem een paar dagen. (Bouke B. Jagt: De muskietenoorlog en andere verhalen. 1978)
• De overheid organiseert gemoedelijkheidscursussen voor stukken chagrijn. (het Parool, 09/12/2002)
• Welk effect haar gedrag op al die mensen had? De een mompelde 'stuk chagrijn', en was haar het volgende moment alweer vergeten, voor een ander was haar reactie de druppel die de emmer deed overlopen. (Vonne van der Meer: Ik verbind u door. 2004)
