(1984) (< Westfries, sch.) gezegd tegen iemand die valt.
• breke, st. w.w. Breken. De vervoeging luidt: breke – brak/brakke – broken. Zegsw. breek je nek verzichtig, schertsopmerking aan het adres van iemand die struikelt of dreigt te struikelen. (J. Pannekeet: Westfries woordenboek. 1984)
