bij gort

betekenis & definitie

(17e eeuw) bastaardvloek; uitroep van verbazing of ergernis. Gort is hier een verbastering van God. Een gelijkaardige vloek uit die periode was ‘bijgheere’ (van het Fr. pargué, dat een verbastering zou zijn van ‘par Dieu’).

• Soo is, bij gort, tschaep den wolf bevolen. (N. van der Laan: Rederijkersspelen. 1932)
• Je selt hem, bij gort, niet genieten… (A.M. de Jong: De dolle vaandrig. 1947)
• Bij gort! Twee zotten onder één kap. (Kees van Beijnum: Dichter op de Zeedijk. 1995)