(1967) (inf.) beroerd, slecht. Gezegd van een wielrenner: 'hij fietst als een natte krant.' Ook gewoon: als een krant.
• Nu liep de ouwe als een kikker in het rond te springen. Om de haverklap werd hij besprongen en kreeg van een van beiden een watjekouw. Na een half uur was alles voorbij. Opa lag als een natte krant in de hoek. (Harry Boting: Nog meer jatmous. 1967)
• Natte krant. Heel slecht (voetbal). (Rob Siekmann: Voetbalwoordenboek. 1978)
• Het werd steeds drukker op de Nederlandse helft. Holland speelde als een krant. (J..A. Deelder: Modern passé. 1984)
• Het irriteert mij mateloos dat ik de ene keer een berepartij speel, maar in de volgende wedstrijd als een natte krant acteer. (Algemeen Dagblad, 31/12/1991)
• Ria Visser zei over schaatster Lia van Schie dat ze "ver boven haar kunnen" schaatste. Nu was wel onmiddellijk duidelijk dat ze het tegendeel bedoelde, 'onder haar kunnen', want Van Schie reed als een natte krant. (Trouw, 05/01/1993)
• Het elftal speelt al het hele seizoen als een natte krant, erkent de altijd openhartige Ronald Koeman en de tegenstanders van Cruijff zien de club al op dezelfde wijze in elkaar klappen als AC Milan. (de Volkskrant, 14/01/1995)
• En inderdaad, ik blies als een krant toen ik uit de bajes kwam. (J.A. Deelder: Angel Eyes. 1998)
• Natuurlijk is het fijn dat z’n vader zoveel aandacht aan ’m besteedt, maar zolang Rafael blijft spelen als een natte krant durft hij niet aan welke toekomst dan ook te denken. (Jan Eilander: Rafael. 2004)
• Hij heeft het uithoudingsvermogen van een natte krant. (Jan Eilander: Raffie. 2005)
• Ze zag er leuk uit in haar slobberige trainingsbroek en met haar witte iPod-dopjes in de oren. Hij snapte nog steeds niet waarom iemand die originele krengen gebruikte, want ze klonken als een natte krant. (Henk Rijks: Incognito. 2012)
• ‘Ik tennis als een krant,’ zei de man en lachte smakelijk om zijn typering. (J. Bernlef: Een onschuldig meisje. 2015)
• Als een natte krant hing Leonie in haar stoel. (Ilja Gort: Château fatale. 2015)
• Marco doet mee maar speelt als een natte krant. (Giphart & Kluun: Het eeuwige gezeik. 2017)
