(1935) (plat) onmiddellijk, meteen.
• Op je knieje, as de verdommenis... op je knieje.... (Willem van Iependaal: Polletje Piekhaar. 1935)
• En bericht 'm nou maar, dat ie as de verdommenis naar Ijmuie mot komme, nou die karhengst toch onderweg is. (Piet Bakker: Branding. 1940)
• „Laten we als de verdoemenis maken, dat we wegkomen, vóór Philip ons betrapt!” zei ik. „Snel!” (Willem W. Waterman: Wie zei dat je in dezen tijd niet kon lachen? 1944)
• En nu aan de slag, als de verdommenis. (Sal Santen: Brand in Mokum. 1977)
• Koos, breng me als de verdommenis een grote pils. (Simon Carmiggelt: Welverdiende onrust. 1982)
