(1829) (inf.) zijn schulden niet kunnen betalen; bankroet zijn. Zie ook: op de lat* kopen.
• In het gemeene leven, zegt men van lieden, die bankbreukig zullen worden: zij hangen aan de latten. (Pieter Weiland: Nederduitsch letterkundig woordenboek. Volume 1. 1829)
• (H. Molema: Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19de Eeuw. 1887)
• Hai hangt aan de latn = hij is doodarm. De verklaring is misschien te vinden in een uitdrukking in „Bijdragen” 1866, 315, in de taal van Dorkwerd: „Ik loof, dat dei jeud der ook teegn, hangt as de swaalf aan de lat! 't Is n, aarme stakkerd". (De latten, waar ’t dak op rust.) Zo doen de latn ook aan ’t dak zelf denken: Hai gaait mit H riekste wicht van H haile loug ander latn = hij zal trouwen met .... (K. ter Laan: Nieuw Groninger Woordenboek 1924-1929)
• (Huizinga’s spreekwoorden en gezegden. 1994)
